zondag 26 april 2015

Een eigen huis....

Het is inmiddels een hele tijd geleden sinds ons laatste blogbericht. We kregen al de vraag of we gestopt zijn met ons blog maar nee, dat is niet het geval. Na een veelbewogen jaar, met veel veranderingen en dus ook veel belevenissen, zijn we hier ook meer en meer in een dagelijks ritme gekomen. Net als het leven in Nederland bestaat ook hier het dagelijks leven veelal uit werken, boodschappen doen, het huishouden en minstens zoveel geregel ("bureaucratische rompslomp) als we in Nederland gewend waren. Om daar nu iedere maand een spannend blogbericht aan te wijden, nee daar willen we je niet mee vervelen.

Echter, nu vier maanden later, is het hoog tijd voor een update. De winter is inmiddels ook hier voorbij en behalve het (regelmatig) grijze weer hebben we een vrij milde winter gehad. Zo bleek januari en februari al behoorlijk warm voor de tijd van het jaar en begon en eindigde een dagje skiën in de kroeg in plaats van op de piste, want in plaats van sneeuw kwam er alleen maar regen naar beneden. Daarna hebben we de ski's naar de storage verplaatst en komen ze er niet eerder uit dan volgende winter.

Ook op het werkgebied was het 'slow', zoals ze dat hier noemen. Erik bleek vanaf december tot en met februari regelmatig zonder werk te zitten, de bouw ligt gedurende de winter voor een groot deel plat en waar niet wordt gebouwd, tja daar worden ook geen vloeren gelegd. Dit bracht zo nu en dan wel wat spanning met zich mee, want geen werk betekent hier ook geen inkomen. Dan pas besef je hoe goed dit in Nederland is geregeld. Gelukkig ligt deze periode achter ons en is er voorlopig weer werk genoeg.

Annemarie is nog steeds werkzaam als forensic outreach worker maar was op zoek naar een tweede baan gezien het beperkt aantal uren. Inmiddels heeft ze een aantal banen aangeboden gekregen maar ook alweer opgezegd om diverse redenen. Een spontaan telefoontje vorige week naar het Visitor Center (soort van VVV) resulteerde meteen in een sollicitatiegesprek met woensdag het positieve nieuws dat ze de (seizoens)baan heeft gekregen voor 3 dagen per week. Voorlopig biedt dat voldoende werk en rustig de gelegenheid om verder te kijken.

Toen we gingen emigreren hebben we samen afgesproken dat we het eerst een jaar zouden proberen alvorens een keuze te maken om in Canada te blijven of eventueel terug naar Nederland te gaan. Echter bleek al heel snel dat we het hier erg naar onze zin hebben en we ons hier thuis voelen. De afgelopen maanden zijn we ons gaan oriënteren op de mogelijkheid tot het kopen van een huis. Het wonen in onze condo bevalt zeker niet slecht maar toch is het vaak gehorig en willen we liever ons geld investeren in een eigen woning in plaats van huren.
Echter bleek het nog helemaal niet zo eenvoudig om een woning te kopen. Het feit dat we immigrant zijn en hier pas een jaar wonen in combinatie met ons werk als subcontractor (zelfstandige) bleek een vrijwel onmogelijke combinatie. Na het bezichtigen van een aantal woningen hadden we besloten om  het komend jaar nog niet te gaan kopen. Totdat het door ons gewilde huis ineens te koop werd aangeboden...

Na bezichtiging van deze woning waren we meteen verkocht en stond ons besluit vast, we wilden dit huis. Wat ons allemaal nog te wachten stond wisten we op dat moment nog niet, het zou een pittige uitdaging worden.

De start was positief en na een korte onderhandeling waren beide partijen het eens over de prijs. Nu moest er echter nog een hypotheek worden geregeld.

Wellicht niet de meest goede vergelijking maar voor degenen die wel eens kijken naar "Ik vertrek" hebben wel een beeld bij de bureaucratie, het vele wachten en het doen van allerlei beloften ("u hoort vandaag van ons) waarmee je kunt worden geconfronteerd.  Nederland is soms een ramp maar hier kunnen ze er ook wat van. Het tempo waarop hier wordt gewerkt ligt aanzienlijk lager dan wij gewend zijn, vervolgens moet alles tig keer worden aangeleverd (zelf onze vliegtickets om te bewijzen dat we op vakantie waren en dus even geen inkomen hadden) en wordt het wachten keer op keer op de proef gesteld. Uiteindelijk, na acht weken stress en ploeteren en met steun van mensen om ons heen, kunnen we nu zeggen dat we trotse eigenaars zijn van een townhouse. We zitten nu midden tussen de dozen en de verhuisploeg staat zaterdagochtend bij ons op de stoep om ons te helpen. We zijn dankbaar met zoveel lieve vrienden en hulp!


Druk met al het geregel rondom de hypotheek hebben we gelukkig ook nog ontspanning gehad, eind maart zijn we een kleine twee weken naar Nederland geweest. Ondanks het koude, natte herfstachtige weer was het absoluut fijn om vrienden en familie te zien. Pa en ma waren zeer gastvrij en het heeft ons aan niets ontbroken. Ook het weerzien met vrienden was fijn. Echter voelde het in Nederland niet alsof we al een jaar weg waren en tegelijkertijd voelt het alsof we al jaren in Canada wonen. Zoals we eigenlijk wel hadden verwacht missen we Nederland zelf niet en voelt het hier in Canada als thuis. Door alle mogelijkheden op het gebied van social media is het contact met dierbaren nauw, ook al wonen we op fysiek grote afstand van elkaar.

Tijdens onze vlucht terug naar Canada hebben we nog een vierdaagse stopover gemaakt in IJsland en dat was erg de moeite waard. De winterse omstandigheden in combinatie met het ruige landschap maakt IJsland voor ons geen land om er te wonen. Toch is het indrukwekkend te ervaren hoe ruig moeder natuur kan zijn. We hebben relaxed in de Blue Lagoon, een gletsjer van wel heel dichtbij bekeken, ijsbergen zien drijven in het meer Jökulsárlon, staan blauwbekken bij de indrukwekkende Selfoss waterval en genoten van het prachtige uitzicht over Reykjavik vanuit de Hallgrimskirkja (kerk).












Met ons nieuwe huis in het vooruitzicht en het inmiddels al mooie lenteweer laten we alle stress achter ons en is het nu tijd om te gaan genieten van ons eigen plekje.

1 opmerking:

  1. Mooie blog. Herkenbare punten. Prachtige foto's!!!! Veel plezier in jullie nieuwe huis. Hoop dat de bouw weer wat aantrekt. Hartelijke groet
    Marjolijn

    BeantwoordenVerwijderen